Omgaan met autisme: ‘Laat de boel maar eens klappen!’

vader-zoon-autisme-problematiek

Omgaan met autisme: ‘Laat de boel maar eens klappen!’

In veel gezinnen die ik de afgelopen jaren met thuisbegeleiding heb geholpen, kwam de hulpvraag via de diagnose van het kind. Vaak een jongen in de leeftijd van 6 jaar tot 17 jaar bij wie een vorm van autisme was vastgesteld. Maar dikwijls bleek de zoon niet de enige in het gezin met deze problematiek…

Opvallend genoeg werd gedurende het traject vaak duidelijk dat ook de vader een vorm van autisme had. De vader herkende dan ook veel van de problematiek van zijn zoon en begreep het gedrag van zijn zoon vaak goed.

Bijvoorbeeld de aarzeling om hulp te vragen. Of de opmerkelijke gewoonte om voorwerpen te gebruiken voor andere doeleinden dan waarvoor ze zijn bedoeld.

Stroef

Maar ondanks het begrip en de herkenning verliep de communicatie tussen vader en zoon dikwijls stroef. En dat leidde dan ook regelmatig tot conflicten.

Het is de manier waarop de vader communiceert die in veel gevallen weerstand oplevert bij de zoon. In een poging om te helpen komt de vader met oplossingen, terwijl zijn zoon zelf wil meedenken in het probleem.

‘Het probleem’ wordt de zoon voor zijn gevoel ontnomen. Hij reageert hierop vaak heftig en geeft zijn vader op niet mis te verstane wijze te horen wat hij allemaal niet goed doet.

Escalatie

De moeder in het gezin ziet de situatie vaak vertwijfeld aan. Ze wil enerzijds haar man steunen in de opvoedende en sturende taak, maar merkt tegelijkertijd dat de relatie tussen haar man en zoon onder druk komt te staan. Als zij niet ingrijpt, kan het – in haar beleving – weleens tot een enorme escalatie leiden.

Vaak weet de vrouw zich even geen raad in zulke situaties. Zij ziet hoe haar man hun zoon op eenzelfde wijze ‘helpt’ als wanneer hij haar denkt te helpen.

In de relatie naar haar man toe zit deze vrouw in een lastig pakket. Zij wil haar man geen verwijten maken. Hij doet immers zijn best. Tegelijkertijd wil ze haar zoon steunen.

Het liefste zou ze haar man duidelijk willen maken dat zijn manier van helpen meer frustratie oplevert dan hulp biedt – zonder dat ze hem daarmee afwijst als vader én als partner.

Tja, wat doe je in zulke situaties?

Knal

Bij mensen met autisme is het zeer wenselijk dat de informatie van de bron komt. In deze situatie is de zoon dus aan zet. Hij moet leren aangeven hoe hij zich wél geholpen zou voelen door zijn vader. Zijn vrouw moet zich bij haar eigen irritatie houden en niet voor haar zoon gaan praten.

Betekent dat dat je de boel maar eens moet laten escaleren?

Tja, soms moet een situatie een keer goed klappen om helder te krijgen hoe je zaken in de toekomst anders wilt. Laat het dus maar eens los. Wacht op de knal en bespreek daarna met elkaar hoe je de onderlinge communicatie kunt verbeteren.

Veel succes!

Wil je meer leren over het omgaan met autismeproblematiek? Schrijf je dan in voor onze trainingen.


Over de auteur

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.
Accepteer de voorwaarden om door te gaan

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.